Αυγουστιάτικα  φεγγάρια

Οδοιπόροι εμείς, του παρόντος βίου,

εριζοβόλησαν στο διάβα μας

 αυγουστιάτικα φεγγάρια.

Με  του πρόσκαιρου έρωτος τη φωτιά

απωλέσαμε τις αυταπάτες μας.

Το  πρόσταγμά σου, Αύγουστε,

 καθοδηγεί τα βήματά μας

 σε φωτοφόρους οργασμούς

 αιώνιας γαλήνης.

 

Αυγουστιάτικα φεγγάρια φωτίζουν,

 με βαθύσκια λάμψη, το λησμονημένο,

 σε σκοτεινούς ουρανούς.

 

Εκδιωγμένος της ζωής

 γεννιούνται και πεθαίνουν μέσα μου

 ανέγγιχτα φεγγάρια.

Αλησμόνητες σεμνές αναμνήσεις

φωτίζουν τις νύχτες

τα μάτια της μοναξιάς μου,

 με την ευχή να μην λησμονηθώ.

 

Τούτον τον Αύγουστο,

 θα θηλάσω στο φως σου, ζωή,

της ψυχής μου τις ερημώσεις

 κι ας ξυπνήσω σ’ ένα ναυάγιο,

 που εγώ έχω ζητήσει…