Υποσχέσεις

 Νιώθω ελεύθερος
 στην προικισμένη αιχμαλωσία
 των υποσχέσεών μου!
 Συνειδητά με κυνηγούν οι σκέψεις μου
 -ως λιγοστές πηγές-
 στην αέναη πορεία της ερήμου!

 Είναι κι αυτές οι σκέψεις
- λαμπρές υποσχέσεις-
στα ξενύχτια του μυαλού μου.
Μπερδεύονται οι σκέψεις
στον καπνό των τσιγάρων
 και κάνουν τους κύκλους κλίμακα,
-σκοτεινά πατήματα-
να ταξιδέψουν
 σε φωτεινούς ουρανούς!
 Ανελέητες νύχτες
 φαιδρές υποσχέσεις
 σε ανεκπλήρωτους προορισμούς.

 Φοβάμαι,
κι ύστερα, αλλάζω τις σκέψεις.
 Απορρίπτω το φόβο και για λίγο σιωπώ,
 το εγώ μου ολισθαίνει
 στο σημείο μηδέν
 υποσχέσεις στιγμής
για μια ζωή διαρκής.
 Και που δίνω υποσχέσεις;
 Σε μένα θαρρώ!
Υποσχέσεις σε μένα που μοιάζουν οδύνες.
Καταλαβαίνω εν τούτοις τι προσδοκώ:
 Να αγαπήσω τον κόσμο,
 στην μοναξιά του να ζω!
 Να εγκαταλείψω εμένα,
για μια υπόσχεση ζω!