Λυπημένες χαρές

 Είναι κάποιες νύχτες ανερμήνευτες,
 θάβοντας μέσα τους καθετί σκοτεινό,
βαφτίζονται προάγγελοι,
αναδύονται και διαδέχονται χαρές
...«ημέρες γιορτινές»…
 Κι εσύ, αναγκαστικά μέτοχος
 σε μια χαρμολύπη που σου επιβάλουν να τη γευτείς.
 Όχι! Αιρετικός στα «θέλω μου», αρνούμαι…
 Θα ταξιδέψω στις δικές μου θάλασσες.
 Εκεί που η γαλήνια χαρά αγκαλιάζει την προοπτική
 και αναζωογονείται η αγάπη στην κένωση του χρόνου.
 Εκεί που η απρόσιτη πραγματικότητα δεν επιβάλλεται
 αλλά ως χαρά αναδύεται αβίαστα
 και σαν παράκληση φτάνει γονατιστή,
για να φωτίσει τα δικά σου «θέλω»,
 τις δικές σου χαρές…!
Χάνομαι σε θάλασσες βαθιές…
Στις δικές μου χαρές!
 Σ' ένα ταξίδι που μου ανήκει….