Κατατρεγμένος ταξιδευτής

  Έτσι σε βρήκα,
 στην καταδίωξη των ενοχών σου.
 Δραπέτης στην τυραννία του ενστίκτου
ζυγίζοντας στιγμές πριν απ’ το τέρμα.
 Δικαιολογώ τους φόβους σου
 που εξεγείρουν εγκατάλειψη.
Ω, κατατρεγμένε μου ταξιδευτή!
 Παλεύοντας ολέθριες αποδράσεις
 στην προικισμένη σου παρακμή
νωχελικά στοχεύεις το μηδέν.
 Συλλογικός, ανεπαρκής στο διάβα σου
 βάφεις στον χρόνο σου τις ενοχές.
 Τι παράδοξο κι αυτοί οι ποιητές!
 Ομολογούν ενδόμυχα ότι μπορούν,
 να θεραπεύσουν με τους στίχους τους
 το ηττημένο παρελθόν!
Αποσύρομαι εκτός ποίησης !
Άπατρις, σ’ ένα αντίστροφο αύριο
 στον αδιαφανή κόσμο
της εξορίας των ενοχών μου!
 Έτσι σε βρήκα, έτσι σ’ αφήνω…