Φως στο σκοτάδι

 Απόψε ονειρεύτηκα στο φως πως περπατούσα,
 η σκέψη μου λευκό χαρτί τον πόνο μου ξεχνούσα.
Πορεύτηκα στην αρετή και την ευδαιμονία,
λησμόνησα τα πάθη μου και την ακολασία!

Ένοιωσα μέσα μου το φως, χωρίς να είμαι ο ίδιος,
 Ονειρωδώς φωτίστηκα -το όνειρό μου ήλιος!
 Η μυρωμένη μου χαρά σκιά μες το σκοτάδι,
τον πόνο μου φυγάδευσε κρυφά αυτό το βράδυ.

 Αυτό το φως υψώνεται βαθιά μες το σκοτάδι,
 είν’ άγγελος εξ ουρανού ή ειν’ η μορφή της πάλι;
Ύποπτο μου φαίνεται· πρέπει να αποφασίσω:
λόγια αγάπης να του πω ή να το προσκυνήσω;

 Όλος ο κόσμος μου το φως - κρυφή επιθυμία.
Ψευδαίσθηση η προσμονή μα και η παραμυθία.
Μπορώ θαυμάσια να αγαπώ το απόλυτο σκοτάδι,
 να καρτερώ τις νύχτες μου, το φως της να με πάρει!