Αυτά που θέλω να Σου πω.

Τρεμάμενη η φλόγα στο κερί
 μου μένουν δυο στιγμές απ' τη ζωή.
 Όσο η φλόγα τριγύρω της
τη λάμψη θα σκορπίζει,
εγώ, Θεέ μου, μπρός τα πόδια Σου
 θ' αφήσω την ψυχή μου,
ο πόνος να απαλύνει.

 Θα Σου μιλήσω για τη βουή
 που υπάρχει στο μυαλό μου,
 για της καρδιάς το αίμα μου,
που καίει στο πρόσωπο μου.
 Για τους ανθρώπους που πονού
ν στην άγρια μοναξιά τους,
 για τα παιδιά που φεύγουνε
 πριν λάμψει η ματιά τους.

 Γι' αυτούς που κάτι προσπαθούν
ν' αλλάξει στη ζωή τους,
για καμπυλωμένα όνειρα
 που χάνονται μαζί τους.
Για όλους αυτούς που ξενυχτούν
 με τ' άγιο όνομά Σου,
για όλους αυτούς που σβήνουνε
 πριν έρθουνε κοντά Σου.

 Μα κάπου εδώ τελείωσαν
«τα θέλω και τα πρέπει»
 αυτά που θέλω να Σου πω,
 ειν' στη δική Σου σκέψη.
Το φως τώρα λιγόστεψε
και το κερί θα σβήσει
 και η δική μου η καρδιά
Εσένα θα υμνήσει.