Ξωκλήσι ερειπωμένο
( γέγονε ως επέταξας και ιδού τόπος εστί)

 Στο απέραντο ψήλο βουνό, σε βράχο γκρεμισμένο
 στέκει βουβό, καρτερικό, ξωκλήσι ερειπωμένο.
 Έχει σιμά το πέλαγος και κύματα χτυπούνε,
και με το χτύπο ψάλουνε, τον άγιο υμνούνε!

 Εκεί παπάς δεν λειτουργεί, δεν βάζει ''Ευλογημένη'
' ανθρώπων έρημος η γη κι η πόρτα του σπασμένη
. Καντηλανάφτης δεν περνά, το 'χει λησμονημένο
θυμιάμα δε μοσχοβολά, στον κόσμο ξεχασμένο!

 Μα στην αδιάφανη φθορά του χώρου και του χρόνου
Αρχάγγελος παρίσταται υπερφυώς και μόνος!
Έχει τη Θεία εντολή, τη Θεία ευλογία
 να υμνολογεί τον άγιο με θεία δοξασία!

 Μα σα βραδιάσει και χαθεί ο ήλιος απ' τη δύση,
 ένα κανδήλι καρτερεί φλόγα να δαπανήσει.
Τότε μια σπίθα φωτεινή κατέρχεται ουρανόθεν
 και το κανδήλι ιεροπρεπώς, κινείται πέρα δώθε!

 Φωτίζει την απλότητα η ζωογονούσα χάρη
 και ο άγιος φωτίζεται κρυφά μες το σκοτάδι!
 Στο πέλαγος και στη στεριά απλώνεται σκοτάδι
 και το ξωκλήσι το μικρό φωτίζεται το βράδυ!