Επιθυμία

Σπάσ' το φεγγάρι ουρανέ
 και κάντο κομματάκια,
στίχους να γράφω πάνω τους
 για τα γλυκά της μάτια.

 Κι αν κάποτε τελειώσουνε,
και περισσεύσει ένα,
ρίξε ένα αστέρι πάνω του,
για να το κάνω πέννα.

 Να γράψω κάτι ιερό,
ποτέ του να μη σβήσει,
για να υμνεί τα μάτια της
 που λάμπουνε στην κτήση.

 Γιατί σαν ήλιος καθιστός
 υπάρχει στην καρδιά μου,
 φωτίζουνε τα μάτια της
τα μάτια τα δικά μου!