Ωρομέδια διαδρομή

Ακίνητος στην Ωρομέδια πορεία των λόγων μου
 και λίγο πριν τα λόγια μου τ’ αγγίξει ο άνεμος,
 έγδυσα την ψυχή μου!
 Νεκρωμένος του σκότους και με την ψυχή μου
 να περιλούζεται με Ωρομέδια λάμψη,
 σκύβω και φιλώ τον ήλιο των τεσσάρων ωρών .
Κάθε ώρα και μια προκαθορισμένη εποχή.
 Κάθε εποχή και μια αυτόφωτη λάμψη!
 Συνεπαρμένος και πλήρης ενθουσιασμού
πορεύομαι στη λάμψη των λόγων μου
 που υμνούν την ανθρωπότητα .

Ωρομέδια η πορεία μου, μα ταξιδεύω …
Ταξιδεύω σε μια συμβατική διαδρομή,
 ανυπόμονης και απύθμενης δίψας,
 πως κάποια στιγμή η ψυχή μου
 θα αγγίξει την ανθρωπότητα!
 Αφετηριακοί και θεμελιώδεις οι λόγοι μου,
 για μια αναγκαιότητα αναρωτιέμαι:
 Τι είναι το είναι και τι το υπάρχων;
 Υπαρκτική απαίτηση επιβίωσης,
 μυστική συνάντηση της γυμνωμένης μου ψυχής
 στον έρωτα της Ωρομέδιας διαδρομής!