Λευκή σελίδα

 Μουτζούρες σε λευκό χαρτί το χτες,
μοιράστηκα σ’ αυτά που έχασα…
Το άλλο μου μισό ασύλληπτο κακό,
 στο δρόμο της καρδιάς μου
 σκοτεινός ουρανός.
Σκιά του εαυτού μου, να χάνεσαι…
 Θύμησες, τα περασμένα παγώνουν,
κι οι αναμνήσεις πεταμένες αλήθειες
 ξεθώριασαν!
Απόψε ξημερώνει η μέρα μου
 κι εγώ αναπροσδιορίζομαι.
Θαυμάζω το τίποτα και τη διάρκειά του.
Κιτρινισμένο χαρτί το κουρασμένο χτες
αδράνησε στην μνήμη μου,
 στην λιγοστή ζωή μου!
Ξαναγεννιέμαι απαλλαγμένος
σε τόπο άγνωστο,
 εύθραυστη μοίρα το αύριο,
 λευκή σελίδα, απ’ την αρχή
να ξαναρχίσω…