Λίγη σημασία

 Περνάω δίπλα σου καημένε ανθρωπάκο
 και δεν με κοιτάζεις καν,
 τι αδικία! Ίσως έχουμε τον ίδιο καημό
 κι όμως, με προσπερνάς!
Συχνά με προσέχουν βλέμματα
 που δεν με βλέπουν,
βαδίζουν στη στενή φυλακή
 της ανθρωπότητας
 ψάχνοντας λίγη σημασία,
 μαραίνονται παθητικά
 και κάπου εκεί ξεχνούν να ζήσουν!
 Καταδικάστηκες καημένε ανθρωπάκο
να προσπερνάς το θάνατο
ψάχνοντας τη ζωή,
μα η ζωή είναι αγάπη!
Κι αν η αγάπη κρύβεται
 σε ασήμαντα κορμιά;
 Κι αν θέλω να σου πω πως σ’ αγαπώ
και συ ψάχνεις την αγάπη;
 Με προσπερνάς και δεν μου δίνεις σημασία.
Τι χυδαιότητα!
Βαδίζεις μόνος, κι όμως,
 τον εαυτό σου να προσπεράσεις προσπαθείς.
Θα καρτερώ πίσω να στρέψεις
κι αν την αγάπη ψάχνεις στη φυγή,
 δεν θα τη βρεις…
σε καρτερεί σε βλέμματα
 που δίνουν σημασία!