Αεροβάτης  προσκυνητής

 

 

Μια ρόδινη, λυκόμορφη ανταύγεια

 αγγίζει την ερημιά μου,

ακτίνα του εγώ μου

στο βάθος του ορίζοντα.

Μέσα  στους τέσσαρες ανέμους

πέταξε η ψυχή μου και ταξιδεύει…

 προσμένοντας  ένα θαύμα.

 

Σωπαίνω,  κι αφουγκράζομαι

 στα μαυρισμένα δάση

λησμονημένους θορύβους

πληγωμένων πουλιών..

Απόψε τα διψασμένα άστρα

 ναυάγησαν στους διαδρόμους της νύχτας

 και τα σπλάχνα μου μάτωσαν.

 

Υπομένω…

τι κι αν όλα μ’ αρνήθηκαν;

Από φωτιά, σύννεφο και χώμα

είμ’ καμωμένος, και ό,τι αγάπησα,

 κι ό,τι μ’ αγάπησε, έγιναν φως

στους παλμούς της καρδιάς μου.

 

Διαβάτης  τ’ άσπιλου ουρανού

και μια αθέατη μουσική

υφαίνει τη θύμησή μου.

Αεροβάτης  προσκυνητής

 σε δυο παράλληλους τροχούς

κάτω απ’ το φως των αστεριών

θα τραγουδώ στους ανέμους.

 

 

26/07/2023