Αλαργευτής του έρωτα

 

Μίσεψα απόψε τον πόνο του έρωτα,

όμοιος επαναστάτης άνεργος

στέγνωσα τις μνήμες μου στο σκοτάδι!

Ολιγόπιστος…

Καταβροχθίζω τα μυστικά

στους ουρανούς της οικουμένης

και οι μνήμες μου βυθίζονται

 σε υπερπόντιο χάος.

 

Πλαγιάζουν ανύχτωτα τα βλέφαρά μου

 σαν μετανάστης αναχωρητής,

σαν αγρυπνία στην έρημο

λαμπυρίζουν οξειδωμένες οι αμαρτίες μου!

 

 Αλαργευτής του έρωτα

προσμένοντας την γέννηση

 περιπλανούμαι στην αγκαλιά του φθινοπώρου.

Ξεπνοϊσμένος εραστής της ποίησης

εγώ μονάχος μου θ’ ανοίγω δρόμους…

 

 

π. Φ.Δ. 22/10/2023